Wat wilden jullie als kind later worden?

Farida: "Bij mij is het eerder de vraag: “Wat wou ik niet worden?” (lacht). Tijdens mijn laatste jaar in het secundair onderwijs dacht ik in een moment van totale zinsverbijstering dat ik piloot wou worden. Later besefte ik dat een piloot met vliegangst een no go is. Daarna is archeoloog ook nog de revue gepasseerd. Maar heel eerlijk? Ik weet nog steeds niet wat ik wil worden (lacht)."

Katrien: "Die pilootfase heb ik ook gehad. Ik ben zelfs beginnen te trainen voor de fysieke proeven. Al heb ik dat ook weer snel opgegeven. Maar de twee carrières die ik het meest heb overwogen, zijn schrijfster en architecte. Die eerste heb ik uiteindelijk ook kunnen realiseren."

Wat is het mooiste aan jullie job?

Farida: "Voor mij is het dat we iets in beweging kunnen zetten in een organisatie. En om echt wel te merken dat mensen ook oppikken wat we hun vertellen. Als we merken dat ze nadien het ook vastpakken en ermee aan de slag gaan, zijn we geslaagd in ons opzet. Dat is niet alleen op organisatieniveau, ook bij mensen zelf voelen we dat we iets kunnen betekenen. Zo was er onlangs een cursiste van mij: ze vertelde me dat ik haar het zelfvertrouwen heb gegeven om in te grijpen in de teksten van anderen, zodat die duidelijker worden. Dat voelt goed."

Katrien: "Wat ik zo mooi vind aan de job is dat we mensen een wauw-gevoel kunnen geven. Ze zijn vaak verwonderd dat ook hun moeilijke teksten in duidelijke taal kunnen geschreven worden. Als cursisten merken dat ze ook hun eigen teksten onder handen kunnen nemen, geeft hen dat voldoening."

Waarop ben je het meest trots?

Katrien: "Daar hoeven we niet lang over na te denken. Ons boek, natuurlijk! Dat is echt wel onze grootste trots."

Farida: "Vooral omdat we al zo lang met dat idee rondliepen, maar niet wisten waar te beginnen. Het was heel fijn dat we de kans kregen om die droom te realiseren. En de reacties op ons boek zijn ook heel fijn."

Katrien: "Het compliment van Kristof D’hanens over de leuke schrijfstijl deed ons echt wel blinken. Het was ook ons opzet om een prettig boek te schrijven, dat ook plezant is om te lezen. Om dan te zien dat we in dat opzet geslaagd zijn, dat maakt ons trots."

Waar dromen jullie nog van?

Farida: "Ik zou het leuk vinden om een paar weken te kunnen meedraaien in een organisatie. Bijvoorbeeld, 1 dag in de week voor een beperkte periode meewerken op een communicatiedienst. Zo kan ik van binnenuit de organisatie ondersteunen bij duidelijke taal. Dat lijkt me heel leuk. En als ze daarna zelf de volgende stappen kunnen zetten, dan heb je ook het gevoel dat je daar écht iets in gang hebt gezet."

Katrien: "Misschien is onze ultieme droom wel om helemaal overbodig te zijn. Dat elke organisatie in duidelijke taal communiceert."

Als jullie dan overbodig zijn, wiens beroep zouden jullie dan willen uitvoeren?

Farida: "Ik zou graag eens een communicatiemedewerker zijn. Dat lijkt me echt een toffe job. Als communicatiedienst ben je niet meer de enige die communiceert. Om dan als communicatiemedewerker je collega’s in die rol te ondersteunen, dat lijkt me echt wel tof."

Katrien: "Ik zou graag eens een weekje een woordvoerder zijn. Die job lijkt me heel leuk. Maar dan wel met de bagage van iemand die al jarenlang in het metier zit, zodat ik met flair de job kan uitvoeren."

Farida: "Of piloot, Katrien, dan kunnen we samen in de cockpit (lacht)."

Benieuwd naar de tips van Farida en Katrien om heerlijk heldere bewonersbrieven te schrijven? Bestel het boek 'Hopende U hiermede voldoende geïnformeerd te hebben' op de website van Politeia.